Ergens tussen hier en nu waait buiten voorbij
slaat het tijd in de wind.

Om boom te zijn

Als de wind mijn kruin aanvalt,
dreigend met mijn takken schudt,
door mijn bladeren waait
heb ik sterke wortels nodig
en een ruggengraat.

Niets blijft onaangetast, overal val je af
langs het spoor van je bedoeling
over aarzelingen heen
tot je zwaarte ontbreekt.

“Tevreden met de plek waar ik sta
in de volheid van dit moment
opent mijn ziel
de blik voor dagelijkse geschenken
hier en nu”

Tussen pols en vezel 02

Art in the garden 14u-18u

Poetry walk 15u

Music

gevolgd door receptie