De doden in mij

Ze praten omzichtig, prevelen bijna
schrijven in spiegelschrift
met mijn handen

In het achterland van mijn dromen
composteren ze vorige levens
tot vruchtbare grond

Onderhuids dragen ze me
in hun bewegingen mee, ik hink
stap spring over oude valkuilen

Door het sediment van verweerde jaren
filter ik de afstand tussen ons
tot zuivere troost

Op een dag laat ik mij vinden
in mijn lichaam, schipbreukeling
in een zee van zachte stemmen.

Steven Van Der Heyden
Stadsdichter Roeselare 2024-2025