Recensies
NBD Biblion Veelvoud van een eiland, In 2022 gaf het dichterscollectief Obsidiaan in het ‘Huis van de Dichter’ in het West-Vlaamse Watou (België) het startschot voor een poëtische rondvaart rond de wereld, langs verre kusten en eilanden. Dit avontuur resulteert in een dichtbundel ‘Veelvoud van een eiland’.
De bundel met negenenveertig gedichten is een reis langs de weg van de verbeelding, een verzameling van verhalen, beelden en indrukken, vertaald in gedichten, telkens in relatie tot één specifiek eiland dat op speciale wijze tot leven wordt gewekt. Zeven dichters nemen de lezer mee langs paradijselijke stranden waar hij kan snorkelen boven koraalriffen om dan weer gedropt te worden op ballingsoorden in het hoge noorden, geconfronteerd met ruwe kliffen of vulkanen. Tania Verhelst brengt dan weer een ode aan Odysseus in het prozaïsch gedicht ‘Penelope’. Aldus ontdekt de lezer elk eiland als een openbaring en een verrassing, telkens weergegeven door een andere auteur en invalshoek en met vermelding van de geografische coördinaten voor elk eiland. Bijzonder verzorgde en aantrekkelijke uitgave. Veel persaandacht en talrijke presentaties in België en Nederland.
Daniël Franck Het dichterscollectief Obsidiaan presenteert zich als een open labo voor poëzie waar de dichters via allerlei projecten elkaars creativiteit stimuleren. Het collectief ontwikkelde een eigen podium ‘Roes!’ en een online platform ‘Roer’.
...
Het thema ‘eilanden’ verbindt het geheel, al gebeurt dit af en toe ook met de losse pols. Het mooie is immers dat een dergelijk algemeen thema zowel een rode als een losse draad kan zijn. Poëzie houdt niet van te strenge restricties. Het is wel een prettige insteek. Als lezer haal je spontaan de atlas boven en zo wordt dit een rit met niet alleen poëtische maar ook geografische verkenningen. En er zullen nog andere dimensies het pad kruisen.
Er zit een opmerkelijke eenheid in de bundel, wat toch bijzonder is voor een groep dichters. Misschien moet een verklaring worden gezocht in de correctie en bijsturing van elkaars werk. Met uitzondering van Reinout Verbeke staan de gedichten van de respectieve dichters kriskras door elkaar.
Bezieler van Obsidiaan is Edward Hoornaert, de man van de nauwkeurige observatie.
...
De poëtica van Steven Van Der Heyden leunt daar wel bij aan. Zijn minutieus opgebouwde gedichten zijn wat klassieker van opbouw en plechtiger, maar worden altijd gekenmerkt door een rijk taalvermogen.
...
Ondanks de verschillen is het knappe aan deze bundel toch de eenheid. Dit is een collectief dat elkaar goed gevonden heeft en dat ook op papier onderstreept met een kwalitatief sterke bundel. De Vlaamse poëzie leeft wel degelijk. Het belang van Uitgeverij P hierin kan niet worden onderschat, dat mag ook wel eens worden gezegd.